Kaside-yi Fatıma (Veysel Menekşe)

Ey Hacerân!.. Es-selâm!.. Bir hikâyet edeyim

Sırr-ı “Nefsin Vahide”, pür vikâyet edeyim

Dediler Âdem’dir bu, topraktan yaratılmış

İlm-i ledun babında, ism ile donatılmış

Sormazmısın ya Havva, hangi cevher nurudur?!

Âb-ı Kevser havzında, Fâtıma zuhurudur

Ne topraktan, ne etten, hilkati Vahidetten

Haberini sudan sor, söyler kadr-ü kıymetten

Görmez misin ey nalan, fuzulide zâre su

Fatıma’dır çün sebeb, cümle derde çâre su

Nasıl ki Muhammed’e mukaddem Nebî Âdem

Havva’ya da öylece Fâtıma şibh-i Hâtem

Öyle yıldızlar vardır, görünmez her sahrada

Saklıdır sırr-ı nisâ, Fâtıma-tüz Zehra’da

Şol Nil’in bucağında uyuyan Musa’ya sor

Meryem’in kucağında büyüyen İsa’ya sor

Nice büyüler bozan, yürüyen asâ’ya sor

Müzzemmil Mustafa’yı, Hatice Kübra’ya sor

Üveysiler nezdinde rûberû görmeyen var

Bu sırrın beyanını, Pây-ı Pâk Mâhzâ’ya sor

Cennet ayağa düşmüş, hürmetin kimler bilir?

Anneler kıymetini, Fâtımâ Feyzâ’ya sor

Hallac-ı Mansur dahî çekemedi bu yükü

Marifet servetini, erbab-ı Rıza’ya sor

Kalb ile salât kılan Seccad-ı Zeynel var ki

Makâmat hayretini Fâtımî A’za’ya sor

Vecdini vücud eyler, taki Divan’a gire

Betül’ün mürvetini Cevad-ı Feza’ya sor

Cümbüş-i beşer ile dâvâ bitmez kul naçâr!..

Fatıma gayretini, kavga vû nizâya sor

Arıdan bal umarlar, iğnesin unuturlar

Sâ’y-i Zehrâ zahmetin, Câfer-î Sezâ’ya sor

Bengîsu toprak içre, aşk ile nüfuz eder

Zemzemin hakikatin, ol Yed-i Beyza’ya sor

İbrahim’de nerde su? Kuruyan Sara’ye sor

Arafat Muhaciri, sessiz bîçâreye sor

Yakub ağlar Yusuf’a; İbrahim İsmail’e

Duvaz evlât acısın, kanayan yâre’ye sor

Kırmızı gül, yeşil gül, kan ile zehr içerler

Âb-ı hayat hasretin, dü ciğer pâre’ye sor

Bostan u Gülistan’dır, Sadî söyler kim dinler?

Lâlezâr’ın ahını, Tûrâb-î zâre’ye sor

Kuyuya feryâd niçin? Sahib-i Zaman’a sor

“Külli Arzın Kerbelâ!..” o kâmil insana sor

Nemrud’un ateşini söndüren su kandedir?

Necm-i Zehra tahtında, Fârîsî Selman’a sor

Zerdüşt’ün mabedinde, âteşkede çün ağlar

Fâtımâ dergâhında, Müctebâ Hasan’a sor

“Minel mâ küllî şey hayy” Kevser-i Fâtımâ’dır

Cûş u hayret seyrinde, Yunus’u Ummân’a sor

Eyyub’dan sabrı öğren; Yakub’dan ağlamayı

Yağmurun sırrı nedir? Yusuf-i zindana sor

Yetimlere süt veren, bilmez mi cânânını

Hilm ile hâlim bilen, Halime Handân’a sor

Kandiller çerağ yanar, çehar sütûn sıtkında

Süreyya ışığını, Mirâc-ı Şamdana sor

Sümeyye’ye es-selâm, cehdine kurban olam

Ehl-i Beyt evlâdını, Ammar-ı candâna sor

Ehl-i Beyt hicranından, hıçkırır hep gönüller

Muhammed rıhletini, firkat-i suzâna sor

Muntazır bekler imiş, muttasıl kanar güller

Fâtıma tebessümün, bâhâr-ı hâzâna sor

Daim tekbir sesinden, çınlar çini kubbeler

“Şıkşıkiyye” nutkunu beş vakit ezâna sor

Tabatabâi Hüseyn, Muhammed’den ne söyler?

Kur’ân’ın sırlarını, Tefsir-i Mizân’a sor

Her eseri taharet verir, Mutahharî’nin

Taharetin sırrını, şehit Murtaza’na sor

Kevir’in sahibine gönül dolusu Selâm

Şeriat-ı Zehra’yı Ali’ce yazana sor

Pirimizi yâd eyle, tamam olsun kaside

Fâtıma mizânını, şahları bozana sor

Hicaz bilir, Şam bilir, Acem ili tam bilir

Fâtıma muhabbetin, ister tâ Fizân’a sor

Dört mevsim dile gelir, bahar ile yaz ile

Hararet-i Betül’ü, kar ile tozana sor

Mürekkep hüzün döker, kalemler vezin döker

Şiirin annesini, Nesimî Ozan’a sor

Teberriden ne haber?… Tevellâ ver muteber

Meâd u Kıyametı, Beyât-i izân’a sor

Gez dolaş cümle alem, söylesinler yek âvâz

Fâtımâ’nın mürvetin, Zeyneb-î Zî Şân’a sor

Cibril vermiş mihrini, Ali şâdumân olsun

Sadaka-yı Ruku’u, sarp yokuş aşana sor

Dağılmış Kirmanşahlar, hani nerde mihmanlar?

Resulün etrafında, cehd ile koşana sor

Evlâd-ı Muhabetî, Fâtıma’yla remz eder

Hasân u Hüseyin’le, her daim coşana sor

Râviyân-ı ahbarân, onca yıldır nakleder

Methine vezin yetmez, nesir u nâzıma sor

Kâl ile nizam verir, nazmı bilmez nizamdar

Tazammun-u dil nedir, Musâ-yı Kâzım’a sor

Dâvâ-yı Fedek sanma, dinlemeden usanma

Figan-ı Bîlâl nedir?.. Pir Sultan sâzıma sor

Zülfîkâr Hünkar eli, kandedir Kanber Velî

Seyrânı düldül nedir?… Üç hâlden âzâma sor

Mevlevi Semâzenler niçin döner sanırsın?..

Âşık-ı pervâney-i, Âlem-i Nizama sor

Pes bu sevda elinden, âşıkların dilinden

Serserî divâneyi, kışıma, yazıma sor

Gör Veysel ne yoldadır, bir perişan haldedir

Bilâlî terâneyi, Fâtıma kızıma sor

Herkes bilmez yâreyi, âşık-ı biçâreyi

Tarik-i merhaleyi, lüzum-u lâzıma sor

Gel bu sözü dinle sen, yeme içme gülme sen

Serâzâd beklemeyi, tadıma tuzuma sor

Tâliptir aşka mahpes, bırakmaz yârânını

İlim hikmet ne imiş, İmâm-ı Merdân’a sor

Sürgünümüz hep çöle, sırr-ı hikmet ne ola?

Sahra-yı Kerbelâ’da, Hüseynî Fermân’a sor

Sakin durur hep diller, müstağni Mervaniler

Müstaz’af feryadını, Ebuzer dermâna sor

Şehnâme şerhin yaza, İkbal gelsin avâza

Firdevs’in a’lâsını, Hüseynî İrfân’a sor

Dört kitâbın mânâsın, çözememiş kurrâlar

Âl-i İmrân mahlâsın, Azim-i Kur’ân’a sor

İbrâhim’in rüyasın, akıl çekmez yârenler

Duvaz İmam dâvâsın, İsmâil Kurbân’a sor

Elif gibi dosdoğru, numune-i nişâne

Saçlarımız ağardan, Emr-i Hükümrâna sor

Anadolu ilinde, nice Fâtımâ vardır

Taptuk Emre önünde, Elif’çe durana sor

Hangi kapıyı çalsan, neçe kamu konuşsan

Cümlesi der berâber, rûzîgâr bârâna sor

Anaya ramdır başı, hele kimin kardaşı

Eşikteki göz yaşı, Veysel-i Kârân’a sor

Acem ilden ses gelir; münkire nekes gelir

Nefes kesen sâdâyı, Yârân-ı Selman’a sor

Ne Bağdat’tan, ne Şam’dan, ne Kâhire, Amman’dan

Nidây-ı Ehl-i Beyt’i, mülk-i Horâsân’a sor

Pir-i Aşk’ın yolunda, Beyt-uz Zehrâ uğrunda

Cezbe-i aşka gelip, sîneler vurana sor

Cümle müstaz’aflara, nefes veren ses nedir?

Feryâd-ı Fâtıma’yı, Pir-i Cemarân’a sor

Attığı her adımda, Fâtıma’dan nişân var

Gör Fâtıma ne imiş, O Rûh-i Rahmân’a sor

Âsiye geçti candan, ciğerpâre cânândan

Valde-i imâmânı, dört direk erkâna sor

Veysel Hocam gayrı pes, mehel yoktur yavaş es

Malûmu ilâm nedir?.. Zamana, mekâna sor

Gönül susmak istemez, cûşa geldi pes demez

Fâtıma!.. Ya Fâtıma!… Aşkımız her câna sor

Veysel Menekşe

12-Ekim-1996