İkrarname (Neyzen Tevfik)

Vâdi-i sevdâya düştüm, pür-gamım şâhım Ali

Kimsesiz kaldım karanlık günde gümrâhım Ali

Doğmuyor mihr-i ümidim, çıkmıyor mâhım Ali

Gelmiyor mu gûşune bi âh u eyvâhım Ali?

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Rûsiyâhım, pür-günâhım, yok yüzüm Peygamber’e

İstemem bir türlü gitmek böyle rûz-ı mahşere

Eylerim belki tesâdüf der iken bir rehbere

Düşmüşüm elsiz ayaksız Âstân-ı Haydar’e

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Tuttuğum râh-ı şekâvetten hacîl oldum, hacîl

Çeşm-i im’ânım kapandı, bâtınen kaldım alîl

Hâlimi hoş görmemek de sence şimdi müstehîl

Nazrâ-ı affında çünkü “İnnehû şey’ün kalîl”

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Âdeta çıldırmışım sahbâ-yı lâ’li yârdan

Giymişim bir pîrehen ki nescolunmuş nârdan

Giymişim bir pîrehen ki nescolunmuş nârdan

Çektiğim gamsa sayılmaz yârdan ağyârdan

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Çıkmıyor bir an ciğerden derd-i sevdâ hançeri

Pençe-i aşkın esiri olduğum günden beri

Tâ süveydâ-yı dilimde hicr-i yârın ahkeri

Ol kadar yandım, yıkıldım ki unuttum her yeri

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Cinnet-i sevdâ ile bir anda yaptım bin günâh

Pîş-i çeşm-i hâlkde oldum hacil ü rûsiyâh

Taş çıkardım âdetâ, şeytana giydirdim külâh

Pek yazık oldu bahâr-ı ömrüme, ettim tebâh

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Çok gönül kırdım, gücendirdim cevân ü pirden

Her nasılsa saptı bir kere yolum tedbirden

Gerçi dönmez muktezâ-yı tâli’im takdirden

Himmetin hâli değil lâkin buna te’sirden

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

İktibâs-ı feyz için mihr-i münir’inden senin

İşte ettim âsitân-ı âşkına vaz-ı cebîn

Dergehinden boş çevirmezsin beni, kalbim emin

Dâima ağlar, yanar bir bedenim zâr u hazîn

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Pencezed şehbâz-ı husnet gerdenem râ ez kemîn

Der dilem peydâ şud angeh sad hezâr âh u enin

Mandeem bî-hod zi la’l-i yâr-ı sevdâ âferin

Çun şodem bidâr kez men mîreved imân u dîn1

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Ahsen-i takvim-i hilkat levh-i didârındadır

Reng-i rahmet, bûy-ı şefkât varsa gülzârındadır

Her hakîkat, ma’rifet, esrâr-ı âsârındadır

Merhem-i zahm-ı dilim dest-i şifâbârındadır

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Olmayanlar kâşif-i esrâr-ı ders-i men aref

Anlamaz can vermeyi uğrunda ey Şâh-ı Necef

Kâinâta nûr-i şemsindir veren şan u şeref

Teşne-i sahbâ-yı affım defter-i isyan be-kef

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

İşte benden yüz çevirdi âşinâlar büsbütün

Bir enîsim kalmadı endişeden başka bugün

Destgirim, Neyzen-i bîçâreyi bir dem düşün

Nûr-i çeşmin ol imâmeyn-i güzîn bâşı içün

Merhamet et hâlime her şey’e agâhım Ali

Var mı senden başka söyle ilticagâhım Ali?

Neyzen Tevfik

12 / 12 / 1901

---

1- Güzelliğinin şâhini tuzaktan çıkarak boynuma pençe vurdu. O zaman gönlümde yüz binlerce ah ve inilti peydahlandı. Sevgilinin sevdalar yaratan la’l dudağı yüzünden kendimden geçmişim. Uyanınca bir de baktım ki benden; iman da, din de gitmede.