Artık Gelsene (Habip Mert)
Hakkını alamaz mazlum ve yetim
Namuslu namussuz bilinmez ki kim
Zulüm tufanı var; esmez bir nesim
Nerdesin ey umut, artık gelsene
Mert bildiklerimiz namert sofrada
Yanıyor bu oda yaş da, kuru da
Herkeste bir telaş: “Kim var sırada?”
Sabrımız tükendi, artık gelsene
Münafık baş tacı, mu’min mihnette
Düşmanlık bol, dostluklar emanette
Kalpler iflâs etti, gözler nöbette
Nerdesin tek çare, artık gelsene
Dilimi kökünden kesseler bile
Gözlerime miller çekseler yine
Çağırırım seni, umudum diye
Deccâl çoktan gelmiş, sen de gelsene
Habip Mert