Hz. Fatıma (a.s)

Selâm ey nübüvvet meyvesi Zehrâ Selâm ey tahâret zirvesi Zehrâ Selâm ey velâyet zevcesi Zehrâ Selâm ey imâmet annesi Zehrâ

Kıyamet gününde mahşer yerine Yeşil berat ile gelir Fâtıma Sağında Hatice solunda Havva Yeşil berat ile gelir Fâtıma Nurdan beratını

Ayrılmış senin nurun, nurların Fâtır’ından Meded alır evliya, o ilahi sırrından Rahmetin kaynağısın, duâlar sana döner Senden doğar güneşler, ay

Mucizeler gecesi, göklerin emaneti Rabbi’nden Habibi’ne, indi Zehrâ ziyneti Taçlandırdı Emîn’in, Ruh inen hânesini Selâmladı gök ehli, aşkın nişânesini Geldi

Ey Hacerân!.. Es-selâm!.. Bir hikâyet edeyim Sırr-ı “Nefsin Vahide”, pür vikâyet edeyim Dediler Âdem’dir bu, topraktan yaratılmış İlm-i ledun babında,

Cümâdel-Uhra’nın yirmisinde Sardı âlemleri, Zehrâ nuru Cemâlin, kemâlin zirvesinde Fahr-i insan, kadınlar onuru Sen bize Rahman’ın Kevser’isin Ehl-i Beyt-i Resul

Katı bir karanlık içinde âlem Bocalarken doğdu Zehrâ güneşi Cehâlet zinciri altında adem Boğulurken doğdu Zehrâ güneşi Susuzluktan güller perişan