Hz. Ali (a.s)

Zümre-i nâçîzleriz bende olup Hayder’e Şîr-i Hudâ Mürtezâ safşiken u safdere Haybet-i “Lâfeta”dan arz u sema titredi Şiddet ile urunca

Hak Muhammed Ali geldi dilime Mürvet günâhıma kalma yâ Ali Külli günâhımı aldım elime Mürvet günâhıma kalma yâ Ali Hadîce

Behey nankör, nâdan adam Ali’siz Alevi olmaz İnkar ediyorsun neden? Ali’siz Alevi olmaz İnancı, ikrarı nettin? Hayalî Ali ürettin Şeytan’a

Âlem bu gerçeği bilsin Biz Ali’nin yolundayız Giden gitsin, gelen gelsin Biz Ali’nin yolundayız Ali hakikattan yana Her şeyi borçluyuz

Fahr-ı âleme vâris, yâr-ı Peygamber yâ Ali Hel etâ şânındadır Allah-u Ekber yâ Ali Cânımın cânânıdır Zeynel’abâ her rûz u

İmâmet zincirinin Ali’ydi ilk halkası Yetim ve gariplerin, mazlumların babası Fakir fukaraya hep kanatlarını geren Yüzüğünü fakire rükûda iken veren

Kâbe’de dünyaya geldin Yeryüzüne şeref verdin Hakk’ın buyruğuna uydun Hak yolun kurbanı Ali Can Ali can, dost Ali can Cümle

Şâh-ı merdân, şir-i Yezdân, ya Ali Rükn-i imân, rûh-i Kur’ân, ya Ali Gördü Âdem, sonra âlem nûrunu Ahmed’in nûruyla her

Vâdi-i sevdâya düştüm, pür-gamım şâhım Ali Kimsesiz kaldım karanlık günde gümrâhım Ali Doğmuyor mihr-i ümidim, çıkmıyor mâhım Ali Gelmiyor mu

Recep’te dünyalar nûra büründü Sedef yarılarak cevher göründü Varlık gülü açıp Hâtem’e güldü A’lâ’dan âleme Ali verildi Âlem gülistandır Ali